Tijdens mijn 10-daagse vakantie in 2017 op Texel verbleef ik in Hotel Beatrix in De Koog. Ik huurde een fiets, waarmee ik vanuit De Koog het hele eiland verkende. In dit artikel vertel ik u alles over Natuurgebied De Slufter, één van de mooiste natuurgebieden van Texel.
Inhoudsopgave
Ligging
De Slufter ligt in het noordwesten van Texel, tussen de Muy en de Eierlandse Duinen.
Geschiedenis
De Slufter is een grotendeels door duinen omsloten strandvlakte. De Slufter wordt in één adem genoemd met De Muy en De Nederlanden. Deze drie gebieden liggen ten noorden van De Koog en hebben een gemeenschappelijke ontstaansgeschiedenis: de aanleg van de Zanddijk in 1629. De Slufter is door mensen ontstaan.
Sinds de 15e eeuw lag er tussen Texel en Eierland een grote zandvlakte. In 1629 werd hier een stuifdijk gebouwd, de Zanddijk. Het gebied ten westen van deze stuifdijk groeide daarna meer en meer aan. Na een storm in 1858 werd de stuifdijk, die in 1855 was aangelegd, zwaar beschadigd. Door een damdoorbraak ontstonden er diepe geulen waardoor het zeewater de achterliggende strandvlakte kon binnenstromen. Twee van deze geulen konden worden gesloten, één van de geulen bleef open en heeft nu de status van natuurgebied en een open verbinding met de Noordzee.
De Sluftergeul wandelt. Dit komt door de stroming van het zeewater. Aan de ene kant wordt zand neergelegd en aan de andere kant kalft het zand weer af. Hierdoor verplaatst de monding van de hoofdgeul zich. Dit gebeurt meestal heel langzaam van zuid naar noord. Als de geul tegen de duinen aan komt, wordt met behulp van graafmachines door de medewerkers van het Hoogheemraadschap een nieuwe geul gegraven. Dit gebeurt ongeveer iedere vijf jaar, voor het laatst in 2013.
De Slufter
De Slufter is het bekendste natuurgebied van Texel. De Slufter is een deel van het Nationaal Park Duinen van Texel. Het gebied is eigendom van Staatsbosbeheer. De Slufter heeft een oppervlakte van ruim 700 hectare (land en water). Hiervan staat ongeveer 330 hectare onder invloed van het zeewater. In de Slufter zijn verschillende landschapszones: onbegroeid = 115 hectare, water = 5 hectare, kwelder = 296 hectare, duinen = 285 hectare.
De Slufter is een ongeveer 3 kilometer lange kreek. De kreek staat in verbinding met de Noordzee. Hierdoor is een kwelderlandschap ontstaan. Als het hoog water is, stroomt er zeewater het gebied in. De kreken, die door het gebied liepen, droegen vroeger de naam Slufter. Nu wordt de naam De Slufter gebruikt voor de hele streek. Hier kronkelen vele geultjes, die zijn ontstaan door het in- en terugvloeien van het zeewater. Het zuidelijke gedeelte is vrij toegankelijk en gedeeltelijk ook voor rolstoelen bereikbaar.
De Slufter trekt per jaar een miljoen bezoekers. In de zuidoostelijke hoek is een uitzichtpunt en bevindt zich de entree. De Sluftertrap ontsluit het gebied. Als u via de grote stenen trap over de duinen klimt, heeft u een schitterend uitzicht over De Slufter. In de verte ziet u een gat in de duinenrij. Hier bevinden zich het strand en de Noordzee. U kunt in het zuidelijke deel van De Slufter ‘struinen’. Dit gedeelte is de meest belopen kwelder van Europa. Langs de duinen van de ‘Slufterbollen’ of door de kwelder kunt u te voet de Noordzee bereiken. Een wandelpad loopt onder de zanddijk langs naar het noorden. Ter hoogte van de Oorsprongweg is een tweede uitkijkpunt. Vanaf de strandovergang bij de Krimweg kunt u via een wandelpad door de buitenste duinenrij aan de westkant langs de Slufter lopen. De verbinding tussen de Slufter en de zee is niet altijd doorwaadbaar.
Het grootste deel van de Slufter is afgesloten. Dit is een groot rustgebied. Hier broeden eidereenden en veldleeuweriken.
Vanwege het zoute water groeien hier alleen planten die zout water kunnen verdragen. In de zomer is de vlakte paars van het bloeiende lamsoor. Lamsoor is een typische plantensoort voor kwelders. Lamsoor groeit op plaatsen die niet dagelijks door het zeewater overstroomd worden. De plant maakt veel nectar aan, waar vlinders en bijen op af komen. In de zomermaanden staan rondom de Slufter 12 bijenkasten. Lamsoorhoning smaakt een beetje zoutig en ziet er groengeel uit en is goed tegen verkoudheid. Andere zoutplanten die hier groeien zijn zeekraal, (zee-)melkkruid, zeeschijnspurrie, zeepostelein en Engels gras.
Het afgesloten deel van de Slufter is een waar vogelparadijs. U vindt hier broedvogels zoals de scholekster, de kluut, de sterns, de kievit, de tureluur, de strandplevier, de bontbekplevier, de eidereend en de stormmeeuw. Daarnaast zijn er ook trekvogels, zoals bonte strandlopers, kanoetstrandlopers, rosse grutto’s of groenpootruiters. Wulpen en bergeenden ontbreken vrijwel nooit. Ook zilverplevieren, krombekstrandlopers, steenlopers, bosruiters, zwarte ruiters en soms morinelplevieren worden hier vaak gespot.
Bekijk ook: Foto’s van de Natuurgebieden
Meer lezen over Texel
Wilt u nog meer voorpret of u nog meer verdiepen in Texel? Dan kan ik u onderstaande reisgidsen aanraden: