Verboden Stad/Citadel in Hué

Op de noordwestelijke oever van de Parfumrivier ligt de oude stad met de citadel van Hué. Het zijn de overblijfselen van de Keizerlijke Stad en de Verboden Purperen Stad. De citadel werd in 1993 op werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst.

Nummer	Wat is het
1	Hoofdingang Ngo Mon
2	Trung Do brug die leidt naar het Tai Hoa Paleis met 2 bronzen unicoms
3	Thai Hoa Dien (het Paleis van de Opperste Harmonie)
4 a+b	Poort van de zon (4b) en poort van de maan (4a)
5 a+b	Paviljoens der Mandarijnen
6	Keizerlijke theater
7	Keizerlijke Bibliotheek
8	Cung Dien Tho
9	Truong Dupaviljoen
10	Phung Tien Paleis
11	Hung Mieu
12	The Mieu (Tempel van de Generaties)
13	Hiem Lam Paviljoen
14	Trieu Mieu
15	Thai Mieu

In 1805 werd de Citadel van Hué door keizer Gia Long gesticht. De enorme vesting omsluit drie concentrische steden: de Burgerlijke, de Keizerlijke en de Verboden Purperen Stad. Deze steden werden achter de prominente vlaggentoren aangelegd. De citadel is ontworpen volgens de regels van de Chinese geomantie (waarzegkunst op basis van verschijnselen op aarde) en de militaire principes van de Franse architect Sebastien de Vauban. Voor de bouw van de citadel moesten acht dorpen worden verplaatst. In de daaropvolgende 30 jaar bouwden tienduizenden arbeiders de meer dan 300 paleizen, tempels, tombes en andere Koninklijke gebouwen. Dit gebeurde soms met materiaal afkomstig uit de voormalige keizerlijke stad in Hanoi. Naar oude traditie werd de citadel op een gunstige locatie gebouwd. Dit om de uiterst belangrijke harmonie tussen de keizer en zijn onderdanen, hemel en aarde en mens en natuur te bewaren. Het complex ligt op het zuidoosten, in de richting van het heuveltje Nui Ngu Binh (Koninklijk Scherm), dat kwade invloeden weert. Voor de zekerheid werd het geheel van 520 hectare voorzien van 7 meter hoge en 20 meter dikke muren van baksteen en aarde en omgeven door een gracht en een kanaal. In de Indochinese oorlogen werden grote delen van de citadel verwoest, maar het bouwwerk is gerestaureerd. Binnen de buitenmuur van de citadel ligt de keizerlijke stad met bestuurskantoren, parken dynastieke tempels, met de Koninklijke paleizen van de verboden purperen stad in het centrum. Hoewel oorlogen, branden, tyfoons, overstromingen en termieten hun tol hebben geëist, vormen deze keizerlijke bouwwerken, waarvan enkele in oude luister zijn herstel, de toeristische attractie van Hué.

De Keizerlijke Stad is de belangrijkste bezienswaardigheid van de Hué. De keizers van de Nguyen-dynastie regeerden vanuit deze stad. Ze hielden hier audiëntie en voltrokken religieuze riten die nodig waren om de harmonie tussen hemel en aarde te bewaren. Deze citadel is een complex van tempels, paviljoens, tombes, muren, grachten, toegangspoorten, musea, winkels en galeries, waar u de geschiedenis van Vietnam ziet. De citadel is tijdens gevechten tussen de Fransen en de Viet Minh ernstig beschadigd. Ook bij het Tet Offensief in 1968 tijdens de Vietnamoorlog tussen de Amerikanen en de Vietcong. Daardoor zijn er lege plekken. Het complex is nog steeds indrukwekkend en wordt momenteel door UNESCO gerestaureerd.

De hoofdingang, de Ngo Mon, was vroeger gereserveerd voor de keizer. Vanaf de tweede verdieping is er een mooi uitzicht over de binnentuin. De ingangen links en rechts van de keizerlijke entree waren bestemd voor de burgerlijke en militaire Mandarijnen. Via ingangen in de vleugels kwamen soldaten, paarden en olifanten de stad binnen.

Bovenop de citadel verrijst de 37 meter hoge Vlaggentoren of Cot Co. Deze dateert uit 1809. Keizer Gia Long liet de vlaggentoren op een 18 meter hoge stenen schans bouwen. Op 31 januari 1968, tijdens het Tet offensief, werd Cot Co internationaal bekend toen het communistische leger de Citadel innam en op de toren de vlag met gele sterren van het Nationale Bevrijdingsfront hees.

In 1803 liet keizer Gia Long de bronzen Kanonnen van de Negen Goden gieten. Het was een symbolische bescherming van zijn nieuwe hoofdstad. Vier kanonnen staan voor de seizoenen en de andere vijf voor de elementen: aarde, metaal, hout, water en vuur. De kanonnen staan naast de Ngan en Quang Duc poorten, aan weerszijden van de toren Cot Co.

Boven de enorme natuurstenen platen van de Ngo Monpoort verrijst het Paviljoen van de Vijf Feniksen. Hier zat de keizer bij staatsaangelegenheden op de troon. Van boven af zou het bouwwerk eruitzien als vijf feniksen. Het middendeel van het dak is bedekt met gele pannen en versierd met draken, banyanbladeren en vleermuizen. De dakranden zijn versierd met keramiekmozaïek in de vorm van orchideeën, chrysanten en bamboe. Bovenin leidt een verboden trap naar een ruimte waar de hofdames door sierlijk traliewerk naar buiten konden kijken.

Bent u de hoofdingang door dan voert een brug tussen lotusvijvers u naar een voorplein met twee terrassen op verschillende niveaus. Op dit plein, het San Dai Trieu Nghi plein, kwamen de Mandarijnen uit alle delen van het rijk samen om de keizer te eren. Hoe hoger de rang, hoe hoger ze op de terrassen mochten plaatsnemen. De linkerkant van het terrein was voor burgerlijke Mandarijnen en de rechterkant voor de militairen.

Het Thai Hoa Dien (het Paleis van de Opperste Harmonie) is het paleis waar de keizer de buitenlandse afgezanten en andere hoge gasten ontving. Binnen werden keizers gekroond, werden keizerlijke verjaardagen gevierd en werden ambassadeurs ontvangen. Bij deze gelegenheden besteeg de keizer de magnifieke troon. Hij droeg een kroon met negen draken, een gouden mantel en een jaden riem. Alleen de senior mandarijnen mochten hierbij aanwezig zijn. De anderen moesten buiten blijven. Het gebouw heeft twee daken met goudgele tegels en een dakrand versierd met draken die over het dak 'kruipen'. Er staan tachtig zuilen die zijn bewerkt met confuciaanse teksten. Door de bouw blijft het in de zomer koel en in de winter warm.

Het Paviljoens der Mandarijnen vindt u aan weerszijden van een geplaveide binnenplaats achter het Thai Hoa Paleis. Eén voor de militaire en één voor de burgermandarijnen. Hier kleedden ze zich in hun ceremoniële gewaden die per rang verschillend waren om daarna hun hoffuncties te vervullen. Een aantal van deze prachtige gewaden is tentoongesteld.

Achter het Thai Hoa Dien bevindt zich de Verboden Purperen Stad (Tu Cam Thanh). De stad diende als het privé-terrein van de keizerlijke familie. De enige personen zonder keizerlijk bloed die hier naar binnen mochten, waren eunuchs, gecastreerde gevangenenbewaarders die geen bedreiging vormden voor de concubines en vrouwen van de keizer. Eventuele overtreders kregen de doodstraf. In navolging van het hof van de Chinese keizers in Beijing/China werd de Verboden Purperen Stad is gebouwd. De stad weerspiegelt het introverte karakter van de Vietnamese keizers. Het gebouw kreeg de bijnaam het Grote Binnenste. Alleen de keizer en zijn familie mocht de Verboden Stad betreden. Het terrein wordt omringd door een bakstenen muur met zeven poorten. Hier stonden ooit tientallen gebouwen. Het westelijke gedeelte was bestemd voor de harems van de keizer. De bibliotheek, het theater en de archieven lagen in het oostelijk deel van de stad. De zuidelijke gebouwen waren gereserveerd voor officiële aangelegenheden, de noordelijke voor het privéleven van de keizer. Als u de Verboden Purperen Stad binnenkomt, passeert u een binnenplaats waar destijds begroetingsceremonies plaatsvonden. In de kleine gebouwen links en rechts op het terrein bereidden de Mandarijnen zich voor op deze ceremonies.

Hung Mieu is een 19e eeuwse tempel, gewijd aan de ouders van keizer Gia Long. Het pannendak bestaat uit prachtige glazuurreliëfs. Een andere bezienswaardigheid zijn de op waterspuwers lijkende stenen draken die de grote geplaveide binnenplaats bewaken.

Negen dynastieke urnen zijn tussen 1835 en 1837 in brons gegoten. Deze enorme grafurnen staan op de binnenplaats tegenover de The Mieu. Ze vertegenwoordigen de macht van negen Nguyenkeizers en zijn rijkelijk versierd met basreliëfs vol machtssymboliek. De urnen wegen elk tot 2.750 kg. De urnen zijn van groot belang voor de keizerlijke voorouderverering.

Het Keizerlijke theater dateert uit 1826. Het theater is te herkennen aan het pagodeachtige gewelfde dak. Op de bewerkte zuilen in het kleurrijke interieur zijn motieven met gouden draken aangebracht. Het is een belangrijke locatie voor traditionele evenementen, waaronder uitvoeringen van de hofmuziek nha nhac. Deze muziek is volgens Unesco een Meesterwerk van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid. De uitvoeringen worden met bamboefluiten, citers, violen en trommels gespeeld.

In 1821 liet keizer Minh Mang in de noordoosthoek van de Verboden Stad de keizerlijke Bibliotheek bouwen om in afzondering te kunnen lezen. Het slecht onderhouden gebouw staat aan een kunstmatige vijver met een rotstuin. Er zijn nog meer vijvers, meertjes met paviljoens en bruggetjes, waardoor er een vredige sfeer hangt. De bibliotheek is in gebruik geweest als podium voor Huemuziek en theatervoorstellingen.

Cung Dien Tho, de Residentie van het Eeuwigdurende leven, was vroeger het paleis van de keizerin-moeder. Het paleis werd tijdens de regeerperiode van Gia Long in 1803 gebouwd. Het gebouw is open voor publiek. Het gebouw wordt door een muur omgeven. In het zuiden vindt u de Cua Tho Chi (Poort van de Eeuwige Blijdschap). De meubels in het gebouw zijn met parelmoer ingelegd. Het plafond is met waaiers van veren, hangen bewerkte lantaarns versierd. Ten oosten van de paleisingang ligt het Truong Dupaviljoen, met een klein kunstmatig meer en een sierlijke rotstuin.

In de zuidwestelijke hoek van de Keizerlijke stad staat de The Mieu (Tempel van de Generaties). Deze tempel is gewijd aan de Nguyendynastie. Binnen ziet u altaren ter ere van de keizers: van Gia Long tot Khai Dinh. Langs het gelen pannendak loopt een rand in de vorm van een wijnkalebas. Op de altaren lagen ooit stapels goudstaven, maar deze zijn nu vervangen door ornamenten van bladgoud en lakwerk.

In 1824 is in opdracht van keizer Minh Mang een paviljoen gebouwd ter ere van wie had bijgedragen aan de grootsheid van de Nguyendynastie. Dit paviljoen staat midden op de binnenplaats van de The Mieutempel. Uit respect werd vastgesteld dat geen ander gebouw in de citadel hoger mocht worden dan dit piramidevormige paviljoen met zijn fijnbewerkte houten gevel en bakstenen vloer.

Voor meer foto's van de Verboden Stad/Citadel in Hué, zie: foto's Hué.

 

 

Volg JTravel op Facebook, Instagram, Twitter, Pinterest en Bloglovin’.

 

Bewaar op Pinterest